LAUGH...

Geluk-zit-in-een-klein-hoekje nummer 51! De laatste...Dit woord zet mij er toe aan om 10 keer meer bewust om te gaan met tja...van alles! Het laatste snoepje, voordat je veel gezonder gaat eten. De laatste vakantiedag. De laatste keer lopen op je lievelingsschoenen, want de hakken zijn zo scheef dat je o-vormige benen hebt. En wat betreft deze blogpost, de laatste zonnestralen! 

Ja lieve mensen, het is gebeurd. De herfst is in ons midden, de koelte komt steeds dichter bij. Langzaam mogen wij de gezelligheid weer in huis zoeken en de verwarming mag weer zonder schuldgevoel aan. Maar zomer, oh zomer, mijn geliefde zomer, je was zo fijn! Daarom ga ik nu zo veel als mogelijk naar buiten om afscheid te nemen van de warme zonnestralen en de open jas. En als je dan voor één van de laatste keren bewust geniet van het laatste restje zomer kan een klein rondje in het park best bijzonder zijn. 

Al eens een wolkenhemel gezien gevangen in een plas water? :)

 

Of gezichten ontdekt in de reflectie van golven? 

Of dansende bomen op de grond?

Na heel lang silhouet jagen, zag ik uiteindelijk mijn eigen voeten....toen was ik niet meer te stoppen! Want als de zon het dadelijk het niet meer 'doet', is buiten fotograferen minder leuk. Dus daar stond ik dan, blootsvoets nog wat spontane productfotografie uit mijn schoen te schudden! ;) Xx Devereaux 

LOVE...kleding

Daar is "hij' dan weer, de herfst! Een seizoen waar kleurtjes deel uitmaken van het straatbeeld. Gevallen bladeren, af en toe een zonnestraal en vooral ook regen. Maar, wat is het moeilijk om op dit seizoen te kleden! Dan is  het koud en dan weer zonnig warm. Mijn oplossing is dan ook laagjes, heel veel laagjes...En ondertussen ben ik helemaal gevallen voor 48 tinten blauw...die dan per ongeluk mijn kast hebben gevonden. ;) Even juichen voor de uitverkoop!   

Heel even wil ik de nieuwe tas van de collectie Human / Nature, Bag / Dye,  onder jullie aandacht brengen. Please forgive me! Maar ik ben er zo blij mee! Ondertussen in 4 verschillende uitvoeringen, met hengsel,  te krijgen bij Stil geluk in Sittard. Deze tas is niet alleen handig als drager van je spullen, maar ook als masker of paraplu, zie foto. Grapje! Nu even serieus. Ik had al lange tijd zo'n tas in mijn gedachten, maar geen winkel die zoiets qua formaat en uitstraling had. Dus ging ik maar aan de slag...met een resultaat waar, in ieder geval ik, blij van wordt. Ooit had ik een tas die deze size had, deze heb ik helemaal dood gedragen. Op één of andere manier kan je binnen deze afmetingen veel kwijt, zonder uit te zien als een verzamelaar. Wat zit in mijn tas: Portemonnee privé, portemonnee zaak, zakdoeken, telefoon, pennen, notitieblok (Voor wereld veranderende ideeën en/of kinderlijke schetsen) en mijn  digitale camera (Is echt een 'ding voor Aziaten geloof ik?). Dus de tas van Mary Poppins is er niks bij! Volg je mij even niet? Kijk dan naar dit filmpje hier! :) De kapstok moet ik nog proberen te laten passen...    

Nee, ik ben niet een slechte imitatie van de kerstman op de bovenstaande foto. Ik doe mijn best om hier een bruggetje te maken naar de volgende serie blogposts. Een DIY over het opbergen en structureren van allerlei producten. Kan je al raden wat in deze blauwe zak zit? Xx Devereaux

LAUGH... 

Geluk-zit-in-een-klein-hoekje nummer 51! Een gezonde dosis zelfspot..Herken je dat? Een situatie die je  op het moment zelf verschrikkelijk vindt meemaken, maar zodra je bij je vrienden bent  je een verhaal kan vertellen die heerlijk dramatisch is? Zo'n verhaal die alles veel komischer belicht en je leven omzet in een filmscène...Nee? Nou dan zal ik een voorbeeld geven ;) Mijn versie van verkouden zijn en vervolgens ziek worden.

Afgelopen week was ik ontzettend verkouden geworden. Ik had een afspraak met een winkel om mijn producten te laten zien. Met neusspray en zakdoeken gewapend ging ik naar de afspraak. Ik liet ze van alles zien. Maar zoals ieder mens dat doet gebruik je heel veel je handen als je wat presenteert. Wat normaal een handeling is zonder na te denken was nu een uitdaging. Ik nieste en proeste er op los en had het helemaal niet onder controle. Ik wilde niet in mijn hand niesen..tja gewoon voor het geval dat het mis ging. Dus nieste er op los in de kleine ruimte...wat ook niet heel sociaal is. Dilemma! Dus heb ik een tussen-in-techniek gebruikt met mijn hand op afstand. Maar goed, deze uitdaging heb ik achter mij laten en ging de volgende dag fietsend naar een andere afspraak. Ik klonk toen al als een buitenaards wezen en was volledig vacuüm gesnoten. Gesprekken met onbekenden verliepen wat apart met tegelijkertijd een medelijdende  blik in hun ogen, want iedereen weet hoe het voelt. Naarmate de dag vorderde leefde ik steeds meer in mijn eigen wereld, mijn oren hoorde alleen nog enkel mijn eigen stem die toeterend door mijn hoofd galmde. Meerdere pakjes zakdoeken verder kon ik eindelijk naar huis. Een half uurtje fietsen en ik kon neerploffen op de bank en even mijn eigen bestaan negeren. Buiten gekomen viel de eerste druppel al op mijn hoofd en motiveerde mij om snel in actie te komen. Ik sprong op de fiets en probeerde met turbo speed naar huis te racen. Elke minuut werden de druppels groter tot ik uiteindelijk kon zeggen dat het met bakken uit de hemel viel...op mij. Verschillende fases volgen elkaar dan in een snel tempo op. Eerst kleurt je broek op je bovenbenen iets donkerder, dan ga je je afvragen waarom je net deze dag je bril opzette. Vervolgens fiets je blind en op goed gevoel naast auto's die niet begrijpen dat opspattende plassen water ook nat aanvoelen als je ondergeregend bent. En dan als eindfase voel je het water stromen op plekken die normaal alleen nat worden als je onder de douche staat. Deze hele situatie liet ik letterlijk maar over mij heen komen terwijl ik de humor van deze waanzin begon in te zien. Thuis aangekomen keek ik in de spiegel, erg smakelijk en feestelijk was het aanblik niet. Ik had mijn verkoudheid maar zijn 'ding' laten doen aangezien zakdoeken volsnuiten in de regen niet werkt, mijn make-up had iets weg van Marilyn Manson en mijn kapsel wat duidelijk; wet look. Bij elke stap klotste het water in mijn schoenen om zo nu en dan vacuüm te trekken en scheetjes te laten. Deze hele ervaring werd afgesloten met een griep als van ouds. Maar daar zal ik niet verder op in gaan...je snapt nu wel wat ik bedoel met een verhaal navertellen incl. zelfspot. Dus conclusie; een beetje drama geeft een beetje geluk als je het naverteld :).
 Xx Devereaux

LAUGH...

Geluk-zit-in-een-klein-hoekje nummer 50! Het is weer tijd voor een feestje! Mijn gelukjes verzameling is Sara geworden...dus neem een lekker drankje, doe een dansje terwijl je deze blogpost leest :). 

Schrijven. We doen het allemaal, dagelijks of meerdere keren per dag.  Sommige houden een dagboek bij en de ander schrijft een briefje naar zoon of dochterlief met: 'Ik ben even naar de winkel. xxx Mam'. Deze codetaal bestaat al eeuwen en elke cultuur heeft zijn eigen versie ontwikkeld. Het begon op steen in een koude grot en vervolgens heeft de mensheid allerlei dragers gebruikt om hun stille boodschap door te geven. Bijvoorbeeld een schild van een schildpad, bijenwas,  boomschors zelfs botten! En als  laatste gedroogde vezels, die wij nu kennen als papier (invoegen geluid engelenkoor). Waanzinnig als je bedenkt wat er allemaal aan vooraf is gegaan qua tijd en alternatieven voordat het lichte, zachte en kreukelende papier uitgevonden was! Stel je voor dat wij nu allemaal nog met een schildpad onder onze arm het kantoor betreden. Of dat je een stuk bot naar je collega gooit en zegt: 'Kan je deze gegevens even in je grot opslaan?'. Voordat ik dit bericht schreef was ik al erg gelukkig met alleen het gevoel van de balpen die over een stapel papier glijd. Maar nu ben ik nog gelukkiger na stil te hebben gestaan bij de levensweg van het papier, die nu op mijn bureau ligt en...het feit dat ik nu 10 gram aan papier in mijn tas heb in plaats van 30 kilo aan stenen platen. Xx Devereaux   

LIVE... diy

Als je de bovenstaande foto zou lezen als een grafiek zou het perfect passen bij de manier hoe ik doe jaarplannen. Eerst heb ik overzicht en vervolgens ben ik het weer kwijt in letterlijke en figuurlijke zin. In een goede bui schrijf ik dan mijn planning op een los blaadje en vervolgens leg ik het ergens neer...tja en dan kan je het al raden. Kwijt, alles kwijt...structuur woeshj zo de deur uit! Dus ging ik aan de slag met het maken van een jaarplanner, waar mijn losse blaadjes vastgepind en wel niet meer kwijt raken. Hopelijk zal dit de jaarplanning van mijn bedrijf / leven helemaal ten goede komen! Ook behoefte aan wat structuur of gewoon een leuk prikbord? Kijk dan naar wat je nodig hebt:

• Een vintage prikbord, nergens te vinden? Een mdf plaat bij de bouwmarkt zou ook perfect werken!
• Tape
• Zwarte verf
• Kwast
• De maanden uitgeprint evt. op fotopapier
• Kleine witte blaadjes   
• Spelden

Zoals je al bij de eerste foto zag heb ik met tape een zigzag patroon gemaakt om tussen te verven. Ik heb niet alles vullend geverfd, omdat ik een stoerdere uitstraling zocht. En...niet netjes hoeven te werken is vaak veel leuker :).

Prik met kleine spelden de maanden op het bord en prik wat extra spelden in de hoek. Kleine blaadjes erbij vastpinnen en...plannen maar! Deze DIY is snel en gemakkelijk, dus ga aan de slag en het klusje is in een oogwenk geklaard! Xx Devereaux

LOVE...city trip

 

De zomer is weer bijna voorbij en de vakantieperiode is vertrokken naar het andere deel van de wereld. Dus wordt het weer tijd om na te denken over een weekendje weg, toch?! Ik heb mijn weekendje al gehad en wil deze graag met jullie delen ter inspiratie. Parijs...echt een droomstad met meerdere persoonlijkheden. Oftewel verschillende districten, regio's, en nu in het frans..arrondissement. Oui, oui! Wij hebben Parijs, voor het eerst,  twee jaar geleden bezocht en toen al flink de toerist uitgehangen en alle trekpleisters en musea bezocht. Dus nu was het tijd voor iets anders. Naast haar toeristische persoonlijkheid heeft Parijs ook een enorme culturele kant. In de buitenwijken bevinden zich een Chinese, Afrikaanse, Joodse, studente en kunstenaarswijk...en nog veel meer! Maar dit waren de wijken waar ik in rondgedwaald heb. Ontzettend leuk en je krijgt er heel wat vakantie voor terug, een reis rond de wereld in 5 metroritjes. Hierboven een greep uit de fotocollectie. Xx Devereaux 

LAUGH...

Gelukje nummer 49! Het mengen van kleuren! Je mengt blauw met rood en poef..PAARS! Hoe vet is dat?! Ik ben best een resultaat gericht persoon en met het mengen van kleuren voor een schilderij behaal je steeds kleine doelen. Dat helpt mij om niet steeds te focussen op het eindwerk, een schilderij die hopelijk over een aantal jaren naast de nachtwacht hangt ;P, maar op het moment zelf. Een moment pakken en daar je geluk uit halen is toch best moeilijk, zeker als je steeds tijdsdruk ervaart. Dus  Meneertje Tijd, een momentje alsjeblieft, ik ben even aan het genieten!

Wanneer het schilderij af is zal ik het met jullie delen! Hmz...ik ben duidelijk nog steeds met het resultaat bezig, betrapt...terug naar het moment! Pffff. Xx Devereaux